domenica 6 settembre 2009

Serata 'e luna







A luna ascette
ampresso l’ata sera,
‘e io p’ ‘a fenesta aperta,
‘ncantato, m’ ‘a guardaje.
Guardeje
tutt’ ‘o cammino
ca facette.
Primmo cuccaje
pe’ ‘nterra,
ncopp’a l’evera ‘nfosa,
l’ombra e ‘nalbero
‘e fiche,
e ‘st’ombra se muveva,
quacche vota,
sott’o sciuscio d’ ‘o viento,
po’ venette
a du me,
‘ncoppo a fenesta,
e se mettette,
tutta storta,
‘ncoppo a petturata.
A poco a poco, po’
se ne sagliette
dint’a ‘na testa
c’addeventaje d’argiento
pecchè tanno tanno
arracquata.
Quanto tiempo passaje !
quanno me ne trasette,
l’ombra mia
se calaje ‘ncopp ‘o cuscino,
addò steva
ninno addùrmuto,
e so' vasaje primm’e me…
allora io m’accustaje,
cammenaje chanu chianu
pe nun ‘ o fa scetà,
o vulevo vedè.
Ninno rereva
d’int’o suonno,
ogni tanto,
appena, appena…
Sentetto sott’e dete
chilli capilli e seta…
duorme figlio mio bello,
duorme, fa nonna nonna
sott’a ‘sta luna chiena,
sott’o manto celeste
d’ ‘a Madonna…
Tu si tutto pè mme,
gioia e furtuna,
duorme nun te scetà,
fa nonna nonna
dint’a ‘sta cunulella
tutta ‘nzuppata e luna !

Nessun commento:

Posta un commento