Luntana a te

'Nu sguardo maro,

'na lacrema cucente

me 'nfonn' 'a faccia

'e chianto

quas' 'ogni sera

mentre quad'o tramonto.
L'uocchie mje se sperdono

quanno pe 'sta fenesta,

cercanno nu chi sà,

vereno e trapelà,

miez' 'e fronne,

l'urdemo raggie 'e sole

ca mor' 'e se ne và.

E, a mno a mano

ca' 'o guardo

'o cielo se fa scure e

l'uocchie mje se sperono

rint' 'a ll'oscurità

mentre gioie e dulure

rtrapassano stu core.

Povero core mio,

roppo suspire e llacreme

nun sape cchiù che fà !